ایسنا:
...بررسي تاريخچه زعفران نشان مي‌دهد که اين محصول با خراسان بزرگ گره خورده است به طوري که ذهن هر فرد خواسته و ناخواسته با نام زعفران به سمت قاين در خراسان جنوبي کنوني سوق داده مي‌شود.
...زعفران در شرايطي رشد مي‌كند كه بارندگي سالانه 100 تا 150 ميلي‌متر است كه در اين شرايط هيچ گياهي مقاومت نمي‌كند و همچنين برودت هوا باعث مي‌شود، كشاورز نتواند محصولي مانند گندم توليد كند اما مي‌تواند در اين شرايط زعفران كشت نمايد.
برابر پيشينه تاريخي زعفران در جنوب خراسان از قرن 7 هجري به بعد زمين‌گير و به اصطلاح اهلي شد، البته قبل از آن در مناطقي از كشور توليد مي‌شده است اما زادگاه آن خراسان بزرگ شامل بخشي از افغانستان كنوني محسوب مي‌شود.
زعفران گياهي است مقاوم به کم آبي و گذشته از آن در فاصله زماني ارديبهشت تا مهرماه که کشاورزان ايران به ويژه کشاورزاني که در نواحي خشک و کم باران با مشکل کم آبي دست به گريبان هستند، روي به کشت محصول زعفراني آورده‌اند که در مدت ياد شده احتياج به آبياري نداشته و پياز زعفران در خواب تابستانه به سرمي‌برد.
بر اساس اين گزارش، زعفران از زراعت‌هايي است که قدرت جذب کارگر آن زياد بوده و مي‌تواند براي تعداد زيادي از کارگران بخش کشاورزي اشتغال ايجاد کند، گذشته از آن هنگام برداشت محصول زعفران(آبان ماه) که مصادف با فصل بيکاري کشاورزان بوده و اين موضوع خود نيز بر اهميت اين گياه افزوده است، زيرا ضمن اشتغال تا اندازه‌اي از مهاجرت‌هاي بيرويه کارگران بخش کشاورزي به شهرها و پيامدهاي ناگوار آن نيز مي‌کاهد.
زعفران گياهي چند ساله است که با يک نوبت کاشت مي‌تواند به طور متوسط در 8 سال رضايت توليدکنندگان را فرهم آورد. به گفته کارشناسان بخش کشاورزي در سال‌هاي پنجم و ششم کشت که اوج بازدهي محصول زعفران است، نيروي کار لازم نيز به حداکثر ميزان خود مي‌رسد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر